Mag de handelshuurder, die zich geconfronteerd ziet met een tijdelijke sluiting, de betaling van de huurprijs opschorten?

Tijdelijke overmacht
Ingevolge een beslissing van de overheid om alle niet-essentiële handelszaken te sluiten, wordt de handelshuurder geconfronteerd met een situatie van tijdelijke overmacht, die hem in de onmogelijkheid stelt om het handelspand te gebruiken in overeenstemming met de contractueel daaraan gegeven bestemming. 

Dit wordt in juridische termen ook wel eens een vorm van “fait du prince” genoemd, zijnde een beslissing van overheidswege (al dan niet arbitrair) waarop de contractspartijen geen invloed kunnen uitoefenen.

Wat zijn de gevolgen?
De vraag rijst naar de gevolgen van deze vastgestelde situatie van tijdelijke overmacht. Volgens een bepaalde strekking is de schuldenaar bevrijd van zijn verbintenissen uit hoofde van de overeenkomst en is hij hiervoor geen compensatie of schadevergoeding aan de schuldeiser verschuldigd. 

Strikt gezien zou de handelshuurder dus de betaling van de huurgelden kunnen opschorten, zonder dat hij hiervoor contractueel aansprakelijk kan worden gesteld. 

Evenwichtige verdeling
Een andere strekking in rechtsleer, die de voorkeur verdient, pleit in dergelijke situatie voor een iets meer gematigdere aanpak en stelt een evenwichtige verdeling voor tussen de partijen van de gevolgen van de overmacht. In die zin zouden beide partijen tot een akkoord kunnen komen om in te stemmen met de betaling van bijvoorbeeld slechts een gedeelte van de huurprijs van het handelspand, dan wel een evaluatie van de situatie op maandbasis. 

Onderlinge afspraken op papier zetten
In ieder geval is het belangrijk dat beide partijen hieromtrent met elkaar in interactie treden en zodoende de onderlinge afspraken op papier zetten. Voorts blijft het belangrijk te benadrukken dat partijen zich ook in een situatie van tijdelijke opschorting ten gevolge van overmacht loyaal blijven gedragen naar elkaar toe. 

Bron: 24 maart 2020 - CIB studiedienst